Hemelse Tekens van Oudheid: Sumerische en Babylonische Astrologie en Hun Omenen

In de vruchtbare halvemaan, waar de Tigris en de Eufraat samenvloeiden, bloeide een van de oudste beschavingen die de sterrenhemel met systematische aandacht gadesloeg: Sumer. Hun opvolgers, de Babyloniërs, erfden en verfijnden deze kennis, waardoor een complex systeem van astrologie ontstond dat duizenden jaren lang de basis zou vormen voor latere astronomische en astrologische ontwikkelingen. Voor deze oude volkeren waren de hemellichamen geen louter fysieke objecten, maar goddelijke manifestaties, boodschappers die de wil van de goden en de toekomst van hun koninkrijken onthulden door middel van omens.

De Vroege Sterrenkijkers: Sumeriërs en de Basis van de Hemelse Taal

De Sumeriërs, die rond het vierde millennium voor Christus hun intrede deden, legden de eerste fundamenten voor de latere Babylonische astrologie. Hoewel hun focus in eerste instantie meer lag op de landbouwkalender en de cycli van de natuur, begonnen ze de regelmatige bewegingen van de zon, de maan en de helderste sterren te observeren. Ze identificeerden sterrenbeelden, hoewel deze nog niet volledig overeenkwamen met de latere Griekse zodiak. Hun notities waren voornamelijk gericht op het bijhouden van de tijd en het voorspellen van seizoensgebonden gebeurtenissen.

De Babylonische Verfijning: Omenen aan de Hemel geschreven

Het waren de Babyloniërs, vanaf het tweede millennium voor Christus, die de astrologie tot een geavanceerd systeem ontwikkelden. Ze geloofden dat de hemel een goddelijk script was, waarin elke planetaire beweging, elke eclips en elke verschijning van een ster een specifieke boodschap bevatte voor de aardse sfeer. Deze boodschappen werden geïnterpreteerd als omens, voortekenen van toekomstige gebeurtenissen, variërend van het welzijn van de koning en het lot van het koninkrijk tot oogsten, oorlogen en natuurrampen.

De Babylonische priester-astrologen, bekend als de kalû, waren hooggeplaatste figuren aan het hof. Zij hielden nauwgezet astronomische observaties bij, documenteerden deze in kleitabletten en legden verbanden tussen hemelse fenomenen en aardse gebeurtenissen. De beroemde Enūma Anu Enlil, een uitgebreide reeks van zeventig kleitabletten, is een monumentaal werk dat duizenden omens catalogiseert op basis van de posities en verschijningen van de zon, de maan, de planeten en de sterren.

De Belangrijkheid van de Zichtbare Planeten: Wandelaars aan de Hemel

De Babyloniërs kenden de vijf klassieke planeten die met het blote oog zichtbaar zijn: Jupiter (Marduk), Venus (Ishtar), Mars (Nergal), Mercurius (Nabu) en Saturnus (Ninurta). Zij zagen deze “wandelaars” (lumbū) als de belangrijkste boodschappers van de goden. Hun verschijning als ochtendster (die voor de zon opkomt) of avondster (die na de zon ondergaat) was van cruciaal belang voor de interpretatie van omens.

  • Ochtendster: De opkomst van een planeet voor de zon werd vaak geassocieerd met een periode van opkomst, manifestatie, nieuwe initiatieven en potentieel conflict. De goddelijke energie van de planeet werd gezien als naar voren tredend, klaar om invloed uit te oefenen.
  • Avondster: De verschijning van een planeet na zonsondergang werd daarentegen vaak geassocieerd met een periode van culminatie, voltooiing, reflectie en potentieel einde of overgang. De energie van de planeet werd gezien als zich terugtrekkend of haar invloed consoliderend.

Mythische Echo’s aan de Hemel:

Elke planeet was nauw verbonden met een specifieke godheid en de mythen die aan hen waren gekoppeld, kleurden de interpretatie van hun omens:

  • Jupiter (Marduk): De koning van de goden, geassocieerd met rechtvaardigheid, heerschappij, voorspoed en bescherming. Zijn verschijning als een heldere ochtendster werd als een gunstig teken voor de heerser gezien.
  • Venus (Ishtar): De godin van liefde, vruchtbaarheid, oorlog en schoonheid. Haar cycli als ochtend- en avondster werden nauwlettend gevolgd en geassocieerd met perioden van vrede of conflict, liefde of jaloezie.
  • Mars (Nergal): De god van oorlog, pest en de onderwereld. Zijn verschijning als ochtendster kon duiden op dreigende conflicten of rampen.
  • Mercurius (Nabu): De god van de wijsheid, het schrijven en de boodschappen. Zijn snelle bewegingen en verschijningen nabij de zon werden geassocieerd met nieuws, handel en intellectuele activiteiten.
  • Saturnus (Ninurta): Een god van landbouw, jacht en oorlog, later ook geassocieerd met grenzen en beperkingen. Zijn verschijning kon duiden op moeilijke tijden of noodzaak tot discipline.

De “Onderwereld” van de Planeten:

De periode waarin een planeet onzichtbaar is, dicht bij de zon, werd symbolisch gezien als een reis door de “onderwereld”. Wanneer een planeet na deze periode weer als ochtendster tevoorschijn kwam, werd dit gezien als een “wedergeboorte” met hernieuwde kracht en invloed.

Mundane Astrologie: Hemelse Tekens voor Wereldse Zaken

De Babylonische astrologie was in haar essentie “mundaan”, gericht op het voorspellen van gebeurtenissen die het collectief betroffen: het koninkrijk, de bevolking, het weer, oorlogen en economische voorspoed. De omens die werden afgeleid uit de planetaire verschijningen en hun fasen waren direct van toepassing op deze wereldse aangelegenheden.

Conclusie:

De Sumerische en Babylonische astrologie met haar complexe systeem van omens biedt een fascinerend inzicht in hoe vroege beschavingen de hemel interpreteerden als een spiegel van de aardse werkelijkheid. Het nauwgezet observeren van de zichtbare planeten en hun verschijningen als ochtend- of avondster, geworteld in diepe mythologische overtuigingen, vormde de basis voor een astrologische traditie die tot op de dag van vandaag in verschillende vormen voortleeft. Hoewel onze moderne benadering van astrologie is geëvolueerd, blijft de fundamentele notie dat de cycli van de hemel resoneren met de gebeurtenissen op aarde een krachtig en intrigerend concept.

About Ana-Magdalena Zainea

Mijn aardse naam is Ana-Magdalena. Al mijn hele leven voel ik een intens heimwee naar thuis. Ik heb mijn huis gezocht in vele plaatsen, ik heb mijn huis gevonden in vele mensen, maar nooit kwam ik thuis. Geboren in Roemenië (28 mei 1975), verhuisde ik op mijn 24ste naar Nederland en op mijn 40ste verhuisde ik weer naar Vlaanderen (België). Als vrouw, moeder, partner, astrologe, coach en schrijfster ben ik veelzijdig en heb een creatieve geest. Ik ben een voortdurende leerling want het leven is mijn meester, ik krijg lessen over vertrouwen en loslaten en leef in een staat van verwondering. Hoe meer ik wil weten en hoe meer ik begrijp van onze wereld, des te meer voel ik dat ze veel meer bevat dan ik ooit zal kunnen begrijpen. In mijn kern ben ik een mysticus, ik tracht mensen te inspireren en hun mee te nemen op mijn reis naar thuis.